wartość — ż V, DCMs. wartośćści; lm MD. wartośćści 1. «to, ile coś jest warte pod względem materialnym; cecha jakiejś rzeczy dająca się wyrazić równoważnikiem pieniężnym lub innym środkiem płatniczym; cena» Wartość domu, majątku. Wartość produkcji. Wartość … Słownik języka polskiego
wartość standardowa — numatytoji sumažinamo šiltnamio efektą sukeliančių dujų kiekio vertė statusas Aprobuotas sritis atmosfera apibrėžtis Naudojant tipinę sumažinamo šiltnamio efektą sukeliančių dujų kiekio vertę ir iš anksto nustatytus koeficientus nustatoma vertė,… … Lithuanian dictionary (lietuvių žodynas)
wartość rzeczywista — faktinė sumažinto šiltnamio efektą sukeliančių dujų kiekio vertė statusas Aprobuotas sritis atmosfera apibrėžtis Kuriuo nors būdu gaminant biodegalus per visus ar tam tikrus gamybos etapus sumažinto šiltnamio efektą sukeliančių dujų kiekio vertė … Lithuanian dictionary (lietuvių žodynas)
wartość typowa — tipinė sumažinamo šiltnamio efektą sukeliančių dujų kiekio vertė statusas Aprobuotas sritis atmosfera apibrėžtis Kuriuo nors konkrečiu būdu gaminant biodegalus sumažinamo šiltnamio efektą sukeliančių dujų kiekio apytikrė vertė. atitikmenys: angl … Lithuanian dictionary (lietuvių žodynas)
absolutny — absolutnyni 1. «całkowity, zupełny, bezwzględny; nie mający żadnych wyjątków, nie nasuwający żadnych zastrzeżeń» Absolutna cisza. Absolutny spokój. Absolutny rekord, rekordzista. Mieć absolutną rację, absolutne zaufanie do kogoś. ∆ Absolutna… … Słownik języka polskiego
cena — ż IV, CMs. cenie; lm D. cen 1. «wartość przedmiotu wyrażona w pieniądzach jako środku zamiennym» Cena detaliczna, hurtowa, rynkowa, giełdowa. Cena okazyjna, wysoka, wygórowana, wyśrubowana. Cena kupna, sprzedaży. Cena chleba. Cena za kilogram.… … Słownik języka polskiego
kapitał — m IV, D. u, Ms. kapitałale; lm M. y 1. ekon. «aktywa finansowe lub rzeczowe mające wartość pieniężną» Pomnażać kapitał. ∆ Kapitał bankowy, akcyjny, monopolistyczny «kapitał, którym rozporządzają banki, spółki akcyjne, monopole» ∆ Kapitał obrotowy … Słownik języka polskiego
miernik — m III, D. a, N. miernikkiem; lm M. i 1. «miara, wskaźnik określający wielkość, jakość, wartość jakiegoś przedmiotu lub zjawiska fizycznego» Mierniki czasu. Miernik pracy. przen. «wartość, wielkość służąca za podstawę oceny jakiegoś zjawiska;… … Słownik języka polskiego
praca — ż II, DCMs. pracacy; lm D. prac 1. «świadoma, celowa działalność człowieka zmierzająca do wytworzenia określonych dóbr materialnych lub kulturalnych, będąca podstawą i warunkiem istnienia i rozwoju społeczeństwa; wykonywany zawód, zajęcie,… … Słownik języka polskiego
zdewaluować — dk IV, zdewaluowaćluuję, zdewaluowaćluujesz, zdewaluowaćluuj, zdewaluowaćował, zdewaluowaćowany «spowodować dewaluację; obniżyć wartość pieniądza» Zdewaluować pieniądze. przen. «obniżyć wartość, znaczenie czegoś» Zdewaluowane hasła, ideały.… … Słownik języka polskiego
